Kwartaalbladen » 1954-1966 (jaargang 4, 1964) » No. 2 » pagina 121-122
Wel toevallig! Maar vrijwel tegelijk verschenen het boek van Veurman
over dokter Van Balen Blanken, uitgegeven bij "West Friesland"
te Hoorn en het boek van de vrouwenarts Dr. Adolf Melchior, getiteld:
"Het zoontje van de dokter", door hem zelf geschreven en
uitgegeven door de Spaarnestad, Haarlem.
Het werk van Veurman is reeds vrij algemeen bekend maar toch willen we
er iets van zeggen. Ongetwijfeld is het een geschreven monument voor de
zeer algemeen bekende Dokter Van Balen Blanken uit Spanbroek, en het is
toe te juichen, dat het hoofdbestuur van Oud Westfriesland moeite heeft
gedaan om iemand te vinden die een boek over haar eerste voorzitter kon
samenstellen.
Wij zouden er dan ook zeer verheugd over zijn, ware het niet dat de
schrijver, volkomen onnodig, juist het familie-onderzoek afkraakt op een
ergerlijke wijze. Uitdrukkingen als
"afstammingshaarkloverijen" en "zelfingenomen
familiegepeuter" passen niet in een boekje, dat n.b. uitgegeven is
"onder auspiciën van het Historisch Genootschap".
Het is duidelijk dat de schrijver zeer weinig zegt over aardige
dubbelnamen als Van Balen Blanken en Plemper van Balen. Bij gelegenheid
hopen wij dit in ons blaadje te bespreken.
Jammer dat de schrijver vervalt in de regelmatig voorkomende onjuistheid
als hij het heeft over Willem Saal en de Wognummers. Aan Willem Saal
zijn ter plaatse minstens 75 jaar zang en muziekopleiding voorafgegaan
door het werk van Jacob Kwast en Jan van der Oord! Reeds in 1850 gaf een
gezelschap van bijna 30 zangers uit Wognum een zangconcert in Purmerend
en Wognum; van de eenvoudige dorpsschilder, Pieter Groot, zongen bijv. 3
kinderen mee - zelf was deze jarenlang organist van de Hervormde Kerk;
een van zijn zoons werd tot organist benoemd in 1839 op 13-jarige
leeftijd!
Zo zijn er vele aanwijzingen dat Wognum zeer "muzikaal was en dat
velen ter plaatse de zangkunst beoefenden, lang vóór Willem Saal het
beroemde koor tot bijzondere hoogte wist op te voeren.
Het boekje van Melchior is zeer vlot geschreven, rijk geillustreerd en
prettig om te lezen. Het beschrijft de jeugdjaren van de dokter, die te
Schagen geboren werd op 26-5-1898 - uiteraard de jaren doorgebracht dus
in Schagen en omgeving in de eerste jaren van onze eeuw. Wie nu Schagen
kent kan zich nauwelijks meer voorstellen hoe het 50 jaar geleden was!
Het is een kostelijk boekje geworden - zonder ook maar eenmaal
Westfriesland te noemen - beschrijft het zuiver de toestand van de mens
in Schagen en omgeving, het doel, waartoe het -familie-onderzoek kan en
moet leiden.
Het gaat immers niet om namen en jaartallen - die zijn alleen nodig om
tijd en plaats te bepalen: het gaat om de geschiedenis van de mens in
zijn tijd. Dr. Melchior heeft de betekenis hiervan goed aangevoeld.
© 1954-2024 |
Westfriese Families |
E-mail |
Sitemap
"Die zijn voorgeslacht niet eert, is zijn eigen naam niet weerd."